تاثير کلمات و اذکار

«وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً؛ به مردمان سخن خوب بگوييد.»(بقره،83)

امروزه اعتقاد به انرژي کلمات و تاثير معنوي آنها در جهان اطرافشان، تاحدي بالا گرفته که برخي مدعي اند کلمات موجودات زنده اند و داراي احساس و شعورند. تحقيقات معتبر آقاي ايموتو پيرامون تاثير کلمات بر زيبايي و زشتي آب، و برخي آزمايشات دانشمندان ديگر، نيروي واقعي کلمات را نشان داده است. در بعضي از حرفه ها و علومي همچون روان درماني، کار اصلي با استفاده از همين انرژي نامرئي کلمات انجام مي شود .

دين ما نيز به کلمات توجهي ويژه داشته است و هيچ کلمه اي را بي تاثير نمي داند و انسان را مسئول هر آنچه به زبان مي آورد، مي داند و بسيار به او تذکر مي دهد تا در خلق کلام خوب و بد توجه داشته باشد. گويا انسان با گفتن هر کلمه اي موجودي را خلق کرده است که مسئوليت آن براي هميشه با خود اوست. پيامبر خدا(صلي الله عليه و آله) درباره کلماتي که به زبان مي آوريم، اما به تاثيرشان فکر نمي کنيم، مي فرمايد: «بنده كلمه‏اى را كه موجب خشنودى خداوند مى‏شود، بر زبان مى‏آورد و خود براى آن شأنى قايل نمى‏شود، امّا خداوند به خاطر آن، شأن او را به مراتب بالا مى‏برد، و نيز بنده كلمه‏اى را كه موجب خشم خداوند مى‏شود، بر زبان مى‏آورد و اهمّيتى براى آن قايل نمى‏شود و خداوند به موجب آن، او را به دوزخ مى‏اندازد». (پيام پيامبر، ترجمه‏فارسى، ص: 425)